پیام تسلیت

سومین روز رحلت استاد کربلایی اصغر روفه گر حق، از ساعت 6 تا 8.30 عصر دیروز در مسجد المهدی محله قالیچی لر، محله ای که استاد را در خود ماوا داده بود برگزار شد.
    نام استاد و مسجد محله قالیچی لر برای مردم این ناحیه مترادف است با نوای اذانی که او عمری در این مسجد سر داد و آنان را با صدای اذان خود به نماز دعوت کرد.
    
گروه فرش رضوی این ضایعه را به خانواده آن مرحوم و خانواده بزرگ فرش دستباف تسلیت می گوید. خدایش بیامرزد و با اولیاء خود محشورش بدارد. انشاءالله.
    
    

برای دریافت عکس بزرگتر روی تصویر کلیک کنید

    استاد اصغر روفه گر حق بسال 1302 در شهر تبریز در خانواده ای که با حرفه رفوگری گذران زندگی می کردند، بدنیا آمد و از همان اوان کودکی با این حرفه انس گرفته و بعد از پدرش در نزد اساتید آن زمان از جمله مشهدی حسین آق باش مشغول به کار شده است. وی شروع بکار خود را از چهارده سالگی ذکر می نماید و معلومات مهارتی خود را نزد برادر بزرگش میرزاآقا تکمیل می نماید. بعد از آن با جدیت و علاقه ای که به این هنر داشته با بکارگیری ابتکارات خاص و استعداد بالقوه موجب ابداع برخی از ابزارآلات رفوگری ازجمله قلاب پشت گردیده است. وی به غیر از رفوگری در رشته بافندگی و رنگرزی دارای مهارت و تجارب ارزنده ای میباشد و همواره در عالم فرش از مرمت کاران سرآمد و صاحب سبک بحساب می آمده است. وی شاگردان بسیاری را تربیت نموده که هرکدام از آنان در نوبه خود از اساتید این حرفه بشمار می روند. بجز برادر زادگانش ،چهار فرزند وی به نامهای: رسول، رحیم، کریم و محمود از استادکاران خبره این حرفه بحساب می آیند و استاد اصغر روفه گرحق در مقام یک مرمت کار چیره دست تاکنون دهها اثر نادر و تاریخی را مرمت و احیا نموده است که هرکدام جزء آثار ملی و فرهنگی این دیار در مراکز موزه ای خودنمایی می کند.
    
    

     در سومین دوره مراسم تجلیل از اساتید و پیشکسوتان فرش دستباف ایران که از سوی مرکز ملی فرش ایران ، اسفند ماه 1387 برگزار شد ، استاد در بخش روفه گری به عنوان مرمت کار برگزیده شناخته و مورد تجلیل قرار گرفت.
     وی در اواخر عمر بعلت کم سویی چشم از توان کار محروم گردیده بود اما بارها می گفت: اگر روزی بینایی خود را باز یابم قصه دل انگیز سوزن و انگشت را دوباره خواهم سرایید.