فرش نایین

شهرستان نایین از توابع استان اصفهان است، که با در نظر گرفتن کویر، مرزهای آن به اصفهان، اردستان، یزد، سمنان، و طبس ( گلشن ) میرسد. شهرستان نایین از سه بخش شهر نایین و حومه، انارک، و خور و بیابانک تشکیل شده است که مجموعاً 13 دهستان و 830 روستا را شامل میشوند. وسعت شهرستان نایین 53000 کیلومتر مربع است. 

 

فرش نایین را در نقاط مختلفی از ایران می بافند. به غیر از تمام محدوده ی شهرستان نایین و شهرهای هم مرز دور یا نزدیک نظیر طبس، کاشمر، سمنان، حومه اصفهان، حتی مناطقی نظیر روستاهای اشتهارد، شهرک صنعتی قزوین و معلم کلایه ( مرکز الموت ) در اطراف تهران، تحت تاًثیر توفیق و شهرت فرش نایین اقدام به تولید این فرش کرده اند. در این که در ایران مناطقی وجود دارند که به دلیل تسلط و تکنیک بالای فرش بافی قادر به بافت هر نوع فرش هستند شکی نیست، ولی به این امر باید اذعان کرد که در ایران نقاط معدودی باقی مانده است که دارای فرشی با هویت مشخص، بر حسب سابقه و موقعیت محلی و بومی باشد، و یکی از آن نقاط بی تردید شهرستان نایین است ( حتی اگر سابقه ی این فرش را اندک و طرح های آن را متاًثر از اصفهان بدانیم ). این اعتقاد زمانی برای ما حاصل آمده که اقدام به دیدار از برخی مناطق و روستاهای شهرستان نایین کردیم. آنچه در روستاهای جنوبی و شرقی و شمالی نایین بافته می شود، دقیقاً در گستره ی نفوذ فرهنگی فرش نایین است. شگفت آنکه هنگامی که این فرش از خور به سوی طبس و کاشمرو سبزوار حرکت می کند، به نوعی رفته رفته از کیفیت تهی می شود. بدین ترتیب منظور ما از " فرش نایین " در اینجا کلیه ی فرش هایی است که در شهرستان نایین و مناطقی نظیر خور و جندق و روستاهای مربوط به آنها بافته می شود. البته کیفیت تولید در این نقاط نیز با یکدیگر تفاوت هایی دارد که به آن اشاره خواهد شد.