معاونت صنایع دستی پا از گلیم خود فراتر گذارد: الحاق فرش و فرآوریهای سنگهای قیمتی به معاونت هنرهای سنتی و صنایع دستی! ! |
در حالی که مرکز ملی فرش ایران با خون دل بسیار و تلاش بخش خصوصی برای ساماندهی فرش کشور در حال فعالیت و جایگاه قانونی خود است، معاون صنایع دستی با اظهارات امروز خود فضای فرش کشور را به آشوب کشید. معاون هنرهای سنتی و صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با اظهار الحاق صنعت فرش به آن معاونت از سال آینده بدون توجه به ظرفیت های محدود و شکست سنگین این سازمان در عرصه اداره صنایع دستی کشور و شاید بدلیل سرپوش گذاردن بر بی کفایتی های مدیریتی، در کمال تعجب مدعی تولیگری فرش کشور شد. نکته قابل توجه و تعجب آور اینکه دانیالی مدعی توافق وزیر بازرگانی با این امر است. آیا سرنوشت فرش با این التهابات تازه روزهای سیاه تری را بخود خواهد دید، چنین مباد به گزارش خبرنگار بخش صنایع دستی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تهمینه دانیالی در نشست خبری صبح امروز (یکشنبه، 23 اسفندماه) که به بهانهی ارائهی گزارش فعالیتهای امسال و برنامههای سال آینده برگزار شد، اظهار کرد: در تعاملی که با وزارت بازرگانی شده است و با تأیید وزیر بازرگانی، صنعت فرش سال آینده به این معاونت میپیوندد. برای این الحاق، در مدت حدود سهماه، فرصتها و تهدیدها ارزیابی و نشستهایی با شرکت سهامی و مرکز ملی فرش ایران برگزار شد. وی تأکید کرد: صنایع دستی باید حفظ و حمایت شود. از دید ما و مدیران بازرگانی این کشور این دو صنعت دستی، یعنی فرش و صنایع دستی باید در کنار یکدیگر قرار گیرند. ما در ارزیابی فرصتها و تهدیدها به این نتیجه رسیدیم که انجام این کار بهتر است. نمیشود که گلیم و جاجیم زیر نظر یک مجموعه باشد و فرش از جای دیگری نظارت شود. □ |
به گفتهی دانیالی، تا کنون نگاه به فرش فقط بازرگانی بوده است. بنابراین بخش فرهنگ و هنر آن و مالکیت معنوی فرش تا کنون حفظ نشده و ورود بسیاری از کشورهای دیگر در صنعت فرش ایران را بیسابقه کرده است.
وی ادامه داد: در این الحاق، مرکز ملی فرش ایران و کل ساختار آن، کامل به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری میپیوندد. معتقدم هر چیزی باید ساختار اساسی و سیستماتیک درستی داشته باشد.
او دربارهی اینکه آیا معاونت صنایع دستی آمادگی پذیرش صنعت بزرگ فرش را در خانوادهی خود دارد، بیان کرد: اینکه من متولی صنایع دستی هستم و عرضه ندارم، یک قضیه است و این موضوع که دو حوزهی فرش و صنایع دستی باید در کنار یکدیگر قرار گیرند، موضوع دیگری است. در مذاکره با وزارت بازرگانی به این نتیجه رسیدهایم و با ایجاد شرکت مادرتخصصی صنایع دستی، آمادگی پذیرش صنعت فرش را هم داریم. این صنایع دستی، 30سال هنر مغفول بوده و انتظار کسانی که از من میخواهند، ششماهه راه صدساله را بروم، غیرمنطقی است.
وی یادآور شد: حدود دوماه است که با مدیران مرکز ملی فرش، نشستهایی را داشتهایم و مدیران ارشد وزارت بازرگانی در تماسهایی اعلام آمادگی کردند و منتظر اعلام پذیرش ما بودند که امروز این آمادگی را به رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری اعلام و برنامهی کامل خود در این زمینه را ارائه کردیم. این برنامه، نیاز چندسالهی فرش است و فکر میکنم، ششماه نخست سال آینده، نتیجهی کاملی را میتوانیم در این حوزه بهدست آوریم.
دانیالی افزود: هنرمندان فرش از این موازیکاری و نبود سیاستگذاری در حوزهی بافتههای داری نجات مییابند؛ اما تصمیمگیری دربارهی ساختار اداری و چگونگی ملحق شدن فرش به صنایع دستی از سوی کارگروه تشکیلشده، دوماه پس از تعطیلات نوروزی اعلام میشود.
وی بار دیگر تأکید کرد: الحاق فرش به صنایع دستی اقدامی برخاسته از نیاز چندسالهی هنرمندان این حوزه است. ما با ارزیابی فرصتها و تهدیدها متوجه شدیم، فرصتهای این کار بر تهدیدهای آن تسلط دارد؛ اما اگر قرار باشد، در این پیوستن فقط به حوزهی فرهنگی فرش بپردازیم و اقتصاد آن را رها کنیم، باز همان بلایی که بر سر صنایع دستی آمد، برای فرش هم اتفاق میافتد.
او ادامه داد: شورای عالی اداری کشور سال 89 این موضوع را مصوب و ابلاغ میکند.